7 december 2021
Greet Spetter is vrijwilliger in hart in nieren; ‘Het gaat om de waarde van wat je doet’
Door Luuk von Burg
Twee dagen nadat de Goedheiligman het land heeft verlaten, eren we een andere held des vaderlands: de vrijwilliger, want het is vandaag de Dag van de Vrijwilliger. Ook bij de interlands van alle nationale ploegen en 3x3 evenementen zijn deze stille, maar uiterst essentiële krachten aanwezig. Veelal worden zij aangevoerd door Greet Spetter, ZZ Leiden-fan, Orange Lions-fan, maar vooral vrijwilliger in hart en nieren.
“Oei, ik denk dat al op mijn elfde begon met vrijwilligerswerk”, begint Spetter. “Mijn ouders deden het ook altijd, dus je groeit ermee op. Maar in het basketball ben ik terechtgekomen een jaar na de oprichting van Zorg en Zekerheid Leiden. Mijn dochter speelde bij BS Leiden en zo ben ik erin gerold. Nu ben ik ineens hier, als coördinator van de ‘Orange Crew.’ ” Lachend: “Het is hysterisch zo gebeurd.”
Voor veel eredivisiespelers en internationals zijn Spetter en haar team bekende gezichten. Al ruim tien jaar is ze te vinden rondom de velden van ZZ Leiden en de Orange Lions. Volgens Spetter is dat een leuke bijkomstigheid, de band die je met de spelers opbouwt als vrijwilliger rondom basketbalwedstrijden. “Je viert het succes met ze, maar soms moet je ze ook troosten, het hoort er allemaal bij.”
Het hoogtepunt van altijd paraat staan was misschien wel tijdens wedstrijd zeven in de strijd om het landskampioenschap van 2011. Na twee verlengingen kwam Leiden-captain Arvin Slagter het veld uit. Spetter stond vlak achter de bank om het publiek bij hem vandaan te houden, toen hij pal over haar heen braakte. “Dat was misschien wel het absurdste dat ik heb meegemaakt.” Opnieuw lachend: “Arvin zegt dan altijd met een knipoog dat hij nog steeds niemand heeft gevonden waar hij ook overheen mag spugen.”
Spetter staat er zeker niet alleen voor. Door de jaren heen heeft ze rondom de wedstrijden ZZ Leiden en de Orange Lions een hecht vrijwilligersteam verzameld. Bij de wedstrijden van het nationaal team begon dat toen de nationale ploeg onder de Stichting Nationaal Mannenteam ging vallen in 2014. Spetter werd benaderd of ze een vrijwilligersgroep kon gaan formeren, uit verschillende steden. “En dat is langzaamaan gaan groeien en een hechte groep geworden met vrijwilligers uit alle windstreken”, vertelt Spetter. “Maar nieuwe handjes zijn altijd welkom, aanmelden kan altijd!”, vult ze snel aan.
Een deel van de Orange Crew na afloop van Nederland - Ierland
De kracht van haar team vindt Spetter de veelzijdigheid. “Iedereen kan vrijwilliger zijn en iedereen kan alles. Ik ben niet altijd nodig en dat wil ik ook niet zijn. Iedereen moet alle taken uit kunnen voeren. Het belangrijkste is dat de handen uit je mouwen steekt en een aanpakker bent.”
Ook wijst de coördinator van de ‘Orange Crew’ erop dat je soms je schouders eronder moet kunnen zetten. “Als er wordt verloren dan kan je daarmee zitten, maar dan moeten we alsnog even knallen en gaan opruimen. Daarna moet je met de groep nog bij elkaar kunnen komen en kunnen zeggen dat we dat in ieder geval nog wel even gedaan hebben.”
Voor de ‘moeder’ van ZZ Leiden, hoe Spetter soms wordt genoemd, gaat het niet om de financiële opbrengst. “Ik zeg het ook altijd tegen mijn kinderen: het draait niet om het geld dat je ermee verdient, maar dat je de waarde kent van wat je doet.”
