Lies van Straaten tekent eerste profcontract bij Franse club

“Ik wist niet echt wat ik volgend jaar zou gaan doen”, begint Van Straaten. De 20-jarige basketbalster is eind dit schooljaar klaar met haar opleiding Sport & Coaching aan het Johann Cruyff College. Al een aantal jaar speelt ze bij de Loon Lions. “Ik had het naar mijn zin in Landsmeer. Het voelde ondertussen als mijn tweede thuis. Ook kreeg ik steeds meer minuten in de eredivisie. Dus een reden om weg te gaan was er niet."

Totdat bondscoach Hakim Salem haar aanspreekt na de les. Salem is naast bondscoach ook docent op het Johan Cruyff College en Van Straaten is een van zijn leerlingen. “Hakim vertelde dat hij me wel aan een club in het buitenland wilde helpen”, zegt de geboren Utrechter. “Vanaf dat moment is het snel gegaan.”

Salem bracht Van Straaten in contact met een agentschap dat haar ging helpen met haar droom. “Natuurlijk was het altijd een wens om naar het buitenland te gaan, maar ik wist niet precies wanneer dat dan zou moeten. Maar nu deze kans zich voordeed, kon ik die natuurlijk niet laten liggen”, vertelt Van Straaten net nadat ze haar handtekening heeft gezet.

Interesse vanuit IJsland en Frankrijk
In de weken die volgden was er eerst interesse vanuit IJsland. Van Straaten stond op het punt om te tekenen, toen haar werd aangeraden om even te wachten. Er zou ook interesse vanuit Frankrijk zijn, van een club die ondanks de coronacrisis nog vrij stabiel is. Het bleek de juiste keuze, want Escaudain Basket had een goed contract voor Van Straaten klaarliggen. Er was alleen een voorwaarde: er moest nog dezelfde dag getekend worden.

Opnieuw klopte Van Straaten aan bij Salem. “Wat wist ik nou van contractonderhandelingen?”, vraagt ze zichzelf af. “Ik kom uit een familie van banketbakkers, mijn ouders konden ook niet echt helpen. Het was toevallig ook Koningsdag dus wij zaten aan de oranje tompouces. Nu moest ik ineens zo’n grote beslissing gaan maken.”

Lies van Straaten in actie voor Loon Lions.

Salem raadde haar aan te tekenen. Het contract zag er goed uit. Ze zou een woning krijgen en het lag op maar drie uur rijden van het voormalige dorp De Meern, waar haar ouders woonachtig zijn.

“Mijn ouders vinden het net als ik maar moeilijk te bevatten. Het besef is er eigenlijk nog niet. Ik vond basketball gewoon leuk en nu mag ik dat gaan doen om er mijn geld mee te verdienen”, zegt de bakkersdochter enthousiast. “Mijn moeder vindt het wel lastig, ze heeft gezegd dat het niet twee jaar eerder had moeten gebeuren, maar natuurlijk is ze enorm trots. Mijn vader kan het al helemaal niet bevatten. Hij is altijd zó enthousiast! Ik betrapte hem toen hij een traantje moest laten.”

Club in Noord-Frans dorpje
De club waar ze heen gaat komt uit op het tweede niveau van Frankrijk. Maar lag dit seizoen op koers om te promoveren naar de hoogste divisie. Dat is er door het vroegtijdig beëindigen van de competitie niet van gekomen. “Het is een familieclub uit een klein dorpje, is mij verteld”, en dat bevalt Van Straaten wel. “Als het goed is wordt er binnen het team Engels gesproken. Gelukkig maar, want van mijn Frans moet ik het niet hebben.”

De kersverse prof heeft enorm veel zin in haar nieuwe avontuur. “Het is heel dubbel. Ik kan eigenlijk niet wachten om te gaan. Maar aan de andere kant ben ik ook wel bang dat ik mijn vrienden en omgeving ga missen. Gelukkig is het niet heel ver. Mijn ouders zeiden al dat ze vaker zullen langskomen dan ik me kan voorstellen. Ik bof wat dat betreft echt met zulke lieve ouders.”