Rusland uit, altijd lastig! Thuis trouwens ook...

Neem alleen al de plek waar de Orange Lions op donderdag 24 februari moeten spelen: Perm. Een Russische stad van een kleine miljoen inwoners op de oevers van de rivier Kama, een zijtak van de Wolga. Perm ligt vijftienhonderd kilometer ten oosten van Moskou, een dikke twintig uur rijden. En waar het in februari gemiddeld elf graden onder nul is, al is in die periode ooit ook wel eens min veertig gemeten.  

Vlaanderen begon in november al met de voorbereiding op het tweede kwalificatiewindow, toen de Nederlandse basketballers bij elkaar waren voor de interlands thuis tegen IJsland in Almere en uit tegen Italië in Milaan. “Toen zijn we meteen contacten gaan leggen met de Russische bond, het lokale organisatiecomité en hotel waar we zullen verblijven. Dan kom je er meteen achter dat het allemaal niet zo eenvoudig is, bijvoorbeeld de prijzen en samenstelling van de maaltijden. En we hebben toen ook alvast de vliegtickets geboekt, met als complicerende factor dat op dat moment nog niet bekend was welke spelers er mee gaan naar Rusland.” 

In Perm Krai, de regio waar speelstad Perm ligt, wordt het in de maand februari gemiddeld elf graden onder nul.

De Nederlandse delegatie komt op maandag 21 februari bij elkaar en vliegt om twaalf uur ’s middags via Moskou naar Perm, om daar ’s nachts rond half twee in het hotel te arriveren. De allergrootste opgave volgens Vlaanderen is het regelen van de visa die nodig zijn om naar Rusland te kunnen reizen. Daar heeft hij de paspoorten van de spelers voor nodig. “Als je met een clubteam zo’n reis naar Perm maakt, zoals Heroes Den Bosch en Zorg en Zekerheid Leiden recentelijk hebben gedaan voor de FIBA Europe Cup, heb je al je spelers altijd bij elkaar op één plek. Maar onze internationals zitten verspreid over Europa, allemaal ergens anders. Als je bij de Russische ambassade in Den Haag een visum wil regelen, ben je de paspoorten een week kwijt. Van de spelers in Nederland, België en Duitsland is dat nog wel te regelen. Al ben ik bij Keye van der Vuurst de Vries zelf op zaterdag met de auto zijn paspoort in Oostende gaan halen en heb het donderdag weer aan zijn vader meegegeven die naar België ging. Keye moest namelijk het begin van de week alweer naar een Europese wedstrijd in Malaga.” 

De Orange Lions die in Spanje, Polen en Portugal spelen, stuurden hun paspoort per DHL naar Nederland op, met hulp van Bric Travel. Dat is een gespecialiseerd zakenreisbedrijf dat ook Zorg en Zekerheid Leiden bijstond bij hun reis naar Perm, waar de Leidenaren op 13 januari jl. een 88-91 zege boekten op Parma Perm. Een lastig logistieke operatie, helemaal als er ineens een paspoort zoek is. Vlaanderen: “Een speler had zijn paspoort naar mij thuis opgestuurd. Dat lag op de eettafel, maar de volgende ochtend toen het naar de ambassade moest niet meer. Ik ben duizend doden gestorven, maar uiteindelijk vond mijn vrouw het terug in een kast waar het terecht was gekomen na een stevige opruimsessie thuis.” 

De Serviër Zoran Lukic is de bondscoach van de Russische basketballers die op 27 februari naar Nederland komen. Op de grote foto shooting guard Dmitrii Kulagin.

Naast de visaperikelen zijn er ook nog de COVID-protocollen van Rusland en de FIBA waar Vlaanderen mee moet dealen. “Spelers moeten bij hun club worden getest of dat zelf regelen op het moment dat we weer samen komen voor het tweede window. En ook al heb ik over hun behulpzaamheid niets te klagen, iedereen werkt fantastisch mee, je wilt liever dat spelers daar niet mee bezig hoeven zijn. Dat ze zich kunnen focussen op hun sport. Nu vraag je ze toch allerlei administratieve rompslomp te regelen.” 

En dan is daar nog de kwestie Oekraïne. Op moment van schrijven is er nog geen sprake van een Russische inval in het buurland, maar Vlaanderen realiseert zich dat die situatie tussen nu en 24 februari zou kunnen veranderen. “Op dit moment hebben we daar nog geen last van, maar als er iets gaat gebeuren, dan wordt het politiek en krijg je te maken met de protocollen van de FIBA. Al denk ik wel dat ze daar hopen dat het rustig blijft. De kalenders zitten voor alle betrokken spelers al zo vol, dat het niet mee zal vallen om nieuwe data te vinden en wedstrijden om te zetten.” 

Als we met René bellen zit hij in Berlijn, een van de speelsteden van EuroBasket 2022, waar de Nederlandse basketballers van 1 t/m 18 september voor het eerst sinds 2017 weer hun Europese opwachting maken. “We zijn hier met delegaties van alle deelnemende landen bij elkaar om alvast vooruit te kijken naar het EK. Hier in Berlijn wordt op 18 september de finale gespeeld, wij spelen onze groepsduels in Praag, daar moet ik ook nog heen. Normaal heb je tijdens zo’n trip nog wel even de tijd om te ontspannen en wat van de omgeving te zien, nu zit elk vrij moment aan de telefoon of achter de laptop om dingen voor die twee interlands te regelen. Het is niet alleen onze reis naar Perm, maar ook de Russen die naar Nederland komen uit een voor ons hoog risicogebied. Hun Spoetnik-vaccin is bij ons niet geldig. Zij komen dus in het protocol van NOC*NSF terecht en daar moet ook weer van alles voor worden geregeld. Begrijp me goed hoor, ik houd wel van dingen regelen, doe het graag, maar België uit en thuis was toch wat makkelijker geweest.” 

Foto's: fiba.basketball